Moeilijke baas 2

Egbert, 43,  projectleider bij een Energiebedrijf stelde in een cursus de volgende vraag: Ik werk sinds kort met een nieuwe directeur op mijn onderdeel, ze zit twee management lagen boven mij. Ik raak iedere keer met haar in een vervelende discussie, ze triggert mij enorm!  Hoe blijf ik uit die discussie? Ze bemoeit zich met details tot vier niveaus onder haar. In vergaderingen met leveranciers  valt ze mij openlijk af en corrigeert me op details. Niet alleen ik, maar ook de managers boven mij hebben daar last van. Wat denkt ze wel niet!?

Egbert kreeg vlekken in zijn nek van deze dame. 'Controlfreak, lastige baas, beetje Albayrak type!' werd er al in de groep gemompeld. Bij zo iemand hadden we direct wel een beeld. 

Gelukkig had Egbert de vraag heel interactief verwoord; ze triggert mij enorm, hoe blijf ik daar uit? 

Interessant om het meteen even om te draaien; waar zou Egbert háár op triggeren in hun samenwerking?

Ik vroeg Egbert te kijken vanuit het perspectief van zijn vrouwelijke directeur, als nieuwkomer in een mannenorganisatie, in een vakgebied waarin zij niet technisch geschoold was, terwijl alle mannen dat wel waren. Na enig denken en aarzelen, gaf Egbert aan dat ze waarschijnlijk onzeker was over haar inhoudelijke expertise. En dat ze dat wilde compenseren door extra betrokkenheid te tonen op details. Hij gaf toe dat ze erg resultaatgericht was en een flinke opdracht had (organisatie klaarmaken voor een fusie). En gezien door haar bril zag hij dat hij steeds meer details voor haar ging afschermen. Hij zag dat ook de andere managers zich steeds verder terugtrokken waarop zij steeds grimmiger controlegedrag begon te vertonen. Sterker nog: waarschijnlijk werd zij steeds argwanender, en begon ze de indruk te krijgen dat er iets flink mis was in de organisatie, waardoor ze er des te meer overtuigd van kon raken dat rigoureuze ingrepen nodig waren.  Toen Egbert inzag dat hij dit patroon mede versterkte door haar steeds meer buiten te sluiten, besloot hij op een nieuwe manier met haar te gaan samenwerken.

Hij zou zijn directeur gaan trakteren op details en haar ‘gratis’ dingen weggeven waarvan hij wist dat hij haar er een plezier mee deed. Hij zag dat het weinig zin had gevangen te blijven in gevoelens van betutteling. Hij kreeg zelfs lol in het idee de regie te nemen!

Moeilijke bazen zijn niet zozeer moeilijke mensen is mijn stelling. Ik geloof eerder dat ze afwijken in de context, en daarom 'schuren'. We zien een dromer oreren tussen de doeners. Een vrouw zich staande houden tussen mannen. We zien een man laveren tussen vrouwen. Een cijferneuker stuurt op marges tussen idealisten, we zien een bouwmanager commanderen aan hoogopgeleide professionals. 'Moeilijke bazen' hebben een andere bril op dan de medewerkers en spreken een andere taal.  En meestal heeft een moeilijke baas ergens hoog in de boom invloedrijke sponsors, die die andere bril juist willen. 

Soms schuurt de stijl van de baas misschien teveel met die van de organisatie. Zoals wanneer de directeur van het COA rondrijdt in een goudkleurige Mercedes. Maar dat wil nog niet zeggen dat Nurten Albayrak een despoot is.